KADİM SÖZLERİN YANKISI: TAŞ VE HAFIZA BİRLİĞİ

(Lisan-ı Kadim'den Bir Damla)

Kaya'nın Kalbi: Her Bir Taş, Dünyanın Yüreğinden Kopmuş Bir Hafıza Parçasıdır. 

Ey arayan, ey dinleyen! Kulak veriniz kadım fısıltılara, yerin derinliklerinden gelen o sessiz, amansız seslere. Diyoruz ki: "Her taş, dünyanın kopmuş bir hafızasıdır."

Bu söz, bir kehanet değil, bir hakikattir. Evvel zamanlardan beri, toprak altında saklı kalan her bir kaya, sadece soğuk, cansız bir madde değildir. O, Ulu Ana'nın, yani Dünya'nın ta kendisinin bir nefesi, bir anısıdır.

🗿  Kaya'nın Sözü ve Hafızanın Mührü

Kadim atalarımız, kayalara baktıklarında sadece sert bir yüzey görmezlerdi. Onlar, Dünya'nın ruhunun mühürlendiği zaferleri görürlerdi.

Zamanın Yansıması: Bir taşınan her çizgi, her katman, binlerce Güneş'in doğuşunu ve batışını, güzel çağların geliş geçişini kaydetmiştir. Taş, zamanında kendisidir; o, ölümsüz bir kroniktir.

Enerjinin Saklı Yuvası: Dünyanın kalbi, ilk alevin yandığı, ilk nehrin aktığı yer. Her taş, başlangıçtaki güçlü enerjinin bir zerresini, o ilk yaratılışının oylarını içinde barındırır. Bu yönetim, geçmiş medeniyetlerin izini, gökyüzünün ilk şekli taşınır.

Büyük kitabın Yaprağı: Eğer Dünya'nın tüm hikayesi ulu bir kitap ise, her bir taş o kitap bir yapraktır. Düşün! O taş, belki devlerin yürüdüğü topraklardan, belki tanrıların konuştuğu zirvelerden kopmuştur. Onun "hafızası", sadece jeolojik bir süreç değil, ruhani bir mirastır.

⛰️  Dağların Fısıltısı ve İnsanın Sorumluluğu

En ulu dağlar, Dünya'nın en büyük hafıza kuleleridir. dağlarından düşen her çakıl taşı, o büyük kuledeki bir bilgelik kırıntısıdır.

Biz, İnsanlar, bu insanlar çalışırken, onları birer eşya olarak görmeyen hatalara düşüyoruz. Oysa, bir duvar ördüğümüz her taşta, bir tapınağı inşa ettiğimiz her blokta, Dünya'nın bir süreci devam ediyor. Bu parçanın içindeki binlerce yıllık bir özgürlük ve sabır gizlidir.

Bu nedenle, onun taşa saygısını göstermek, sadece doğaya saygı değil; geçmişe, Dünya'nın Kendi Hikayesine saygı göstermektir.

Hatırla ve Anla!

Taş, unutma. O, yerin derinliklerinde sükûnetle bekler. Bize düşen, gürültüyü kesip o sessizliği dinliyordur.

Bakınız, ayağınızın altında o küçük, önemsiz görülen taş parçası... O, yalnızca bir mineral yığını değildir. O, Dünya'nın elinden kopmuş, boyut geçmişinden fısıltıyan bir hatırlanmaktadır.

Bu kadim sözü hatırlayın ve ona taşadığınızda, binlerce yıllık bir bilgelikle temas kurduğunuzu unutmayın.

(Sözler Kaybolmasın, Dünyanın Hafızası Baki Kalsın.)